Op 14 augustus 2022 bestaat RKVV Velsen 100 jaar!! Een geweldige mijlpaal die een seizoen lang wordt gevierd. De festiviteiten starten in het weekend van 12, 13 en 14 augustus. Er is een mooi programma samengesteld met activiteiten voor jong en voor oud. Kijk voor meer informatie op www.rkvv-velsen.nl.

Op 14 augustus 1922 werd door een aantal jonge mannen de club Houdt Braaf Stand opgericht in café De Tuinman, gelegen aan de Hagelingerweg in Santpoort. Een Rooms Katholieke Voetbalclub. De clubkleuren bestonden uit een donker blauw shirt, afgezet met een rode kraag en manchetten(!) en een rode broek. Na enige maanden kreeg men van de voetbalbond bericht dat er al een club met de zelfde naam bestond en besloot men de naam te wijzigen in R.K.S.V. Santpoort. De clubkleuren mochten worden gehandhaafd. Het bestuur slaagde er ook al snel in om een voetbalterrein te organiseren en men ging spelen aan de Biezenweg in Santpoort. Van een kleedlokaal was geen sprake, maar de omliggende sloten boden uitkomst. De doelpalen werden door de leden zelf geplaatst. De vereniging begon met 50 leden die een kwartje per week contributie betaalde. De club werd ingedeeld in de 3^e klasse onderbond van de katholieke voetbalbond, om daarin in het eerste volledige seizoen 1922-1923 meteen kampioen te worden. Ook het seizoen daarop kon het kampioenschap van de 2^e klasse worden gevierd en was er promotie naar de 1^e  klasse.

Jubeljaar.

Het jaar 1932 werd ook wel het jubeljaar genoemd. Niet alleen werd respectievelijk het 1^e , 2^e en 3^e elftal kampioen, maar de club kon ook een echt sportcomplex aan de Kweekerslaan in gebruik nemen, met 3 velden. Een weelde die menig voetbalvereniging in die tijd zich niet kon permitteren. Bovendien bezat de club toen ook al een groep vrijwilligers en werd een prachtig clubgebouw opgericht. Hier kon na de wedstrijd “gedoucht” worden door een van de zinken teiltjes gevuld met koud water over je hoofd te kiepen. Overigens maakten tijdens de ‘stille’ uren ook koeien en schapen gebruik van onze voetbalvelden met alle vlaaien van dien.  Ook werd in die periode voorzichtig begonnen met het jeugdvoetbal. De jongens tussen 14 en 18 jaar kregen de kans om de voetbalschoenen aan te rekken. Velsen was in die jaren een nette Rooms katholieke voetbalvereniging, wat betekende dat de tegenstanders ook nette Rooms katholieke verenigingen moesten zijn. Dat kon wel eens betekenen dat je als speler je uitwedstrijden in Zaandam, of Sassenheim moest spelen. In die tijd waren de vaders met auto’s dun gezaaid. En als ze er al een hadden, dan waren ze niet bereid om daar een heel elftal in mee te nemen. Dat betekende dus fietsen!

Sperrgebiet.

Tijdens het seizoen 1942-1943, in het midden van de 2^e wereldoorlog, werd het gebied  waarin het Velsenterrein lag als Sperrgebiet beschouwd. De Duitse bezetter duidde hiermee een gebied aan dat om militaire redenen ontoegankelijk was gemaakt voor gewone burgers. Dat betekende dat de club in de directe omgeving een ander speelveld moest vinden. HFC Haarlem werd de gastheer van RKSV Santpoort. Dat het bestuur hier heel blij en dankbaar voor was liet zij blijken door het overhandigen van een slof aardbeien aan het Haarlem bestuur. Er waren in die tijd 2 Rooms katholieke verenigingen in de gemeente Velsen. Naast RKSV Santpoort was er ook nog OIV (Ons ideaal Voorop) in IJmuiden. In het laatste stadium van de oorlog hadden beide besturen al contact met elkaar om een fusie aan te gaan. Op 9 juli 1945 was dit een feit. De nieuwe naam werd RKSV Velsen en men ging spelen in een geel shirt en blauwe broek. Sportief gezien was er ook meteen succes met de promotie naar de 2^e klasse. Vanaf het begin was Velsen een RKSV en geen RKVV. Een sportvereniging (de S van). Dat kwam omdat er vanaf 1932 tot ver na de 2^e wereldoorlog naast het voetbal ook gelegenheid was om handbal, volleybal, honkbal, zwemmen en zelfs turnen te beoefenen.

In 1959 verkeerde het in 1932 gebouwde houten kleedgelegenheid op het terrein aan de Kweekerslaan in een deplorabele toestand. Al enige jaren wist men dat het terrein verlaten moest worden en iedere verbetering aan de accommodatie weggegooid geld zou zijn. Gelukkig zag de gemeente Velsen de moeilijkheden en de gemeenteraad stemde in met de aankoop van een uitneembaar kleedhuis. deze tot 1968 is gebruikt. Op het terrein werden regelmatig successen behaald. Zo kon in het seizoen 1960-1961 de kampioensvlag worden gehesen, na de winst in de thuiswedstrijd tegen DEM. Daar waren 3.000 toeschouwers op afgekomen.

Driehuis.

In september 1968 was het dan eindelijk zover en kon er een nieuw complex aan de Wolff en Dekenlaan in Driehuis in gebruik worden genomen. Het bestond uit 4 prachtige velden met kleedaccommodatie en een kantine. Deze werden echter door de gemeente ‘kaal’ opgeleverd, maar met behulp van de leden kon men zelf voor de barinrichting en de aanleg van de centrale verwarming zorgen. Het interieur, stoelen, tafels, glaswerk, koelcel werd door de supportersvereniging bijeengebracht. Het nieuwe terrein was ook voor de resultaten op voetbalgebied een boost. Het 1^e elftal en het 2^e elftal werden onder leiding van Piet van der Kuil in het seizoen 1968/1969 kampioen. En het 1^e elftal keerde weer terug in de 2^e klasse. In 1972 werd het 50-jarig jubileum gevierd. Op de feestavond in de stadschouwburg van Velsen trad zelfs André van Duin op. De voetbalclub Velsen was inmiddels tot een forse vereniging uitgegroeid. De zondag afdeling bestond uit zo’n 16 elftallen. De A-junioren voetbalden op het hoogst haalbare niveau (Interregionaal).

1e klasser.

In het seizoen 1981/1982 gaven enkele dames het bestuur te kennen ook af en toe een balletje te willen trappen. Dat gaf uiteraard de nodige consternatie binnen de vereniging, want hoe moest dat allemaal met de kleedkamers? Kon dat allemaal wel? Men nam de uitdaging aan en vanaf 1982 had Velsen dus een vrouwenteam in competitie. Een seizoen later had Velsen al 65 vrouwelijke leden  en de prestatie werden steeds beter.  In 1985 werd dames 1 zelfs kampioen. Na dit hoogtepunt ging het echter bergafwaarts met het damesvoetbal bij Velsen. De spoeling werd te dun en in 1987 besloot het bestuur deze mooie jaren weer af te sluiten. In 1989 was Velsen met 22 seniorenelftallen en een flinke jeugdafdeling dus met ruim 600 leden een van de grootste verenigingen in de regio. Het was dan ook niet zo gek dat tijdens het 30^e Zwaluwen-toernooi de club Velsen aangewezen werd om als gastheer op te treden voor Koningin Beatrix. In 1997 werd het 75-jarig jubileum op grootse wijze gevierd met o.a. een wedstrijd tegen Real Sociedad uit Spanje.
Een sportief hoogtepunt van de RKVV Velsen was het behalen van het kampioenschap van de 2e klasse in het seizoen 1997-1998 onder leiding van trainer Jacques Koster. En daarmee verdiende de club voor het eerst in de geschiedenis, promotie naar de 1^e klasse.