Voordat ik jullie meeneem langs de leukste plekjes in Velsen moet ik wat bekennen. Twee dingen eigenlijk. Ten eerste heb ik het grootste gedeelte van mijn leven doorgebracht in Velsen. Dus eerste reactie bij ‘Parels van Velsen’ is dan: ‘Die kén ik toch allemaal?’ Dat is zo. Ik organiseerde kinderpartijtjes bij de bunkers, bezocht minimaal een keer per vakantie de Ruïne van Brederode, zie nog de kleine handjes van Charlotte knutselen aan een kabouterhuisje bij het Pieter Vermeulen Museum en heb niets met voetbal maar als er gejuicht of (bijna nooit) gefloten wordt in het BUKO Stadion omdat Telstarrrrrr een topprestatie levert (of juist niet) hoor ik dat. Ik woon vlakbij de Stadsschouwburg. Tweede bekentenis is dat ik niet hou van fietsen. Ik heb dan ook geen fiets.

Dus ik was heel nieuwsgierig wat zo’n route voor mij zou opleveren en begon vol goede moed aan de wandeltocht, want dat kan ook natuurlijk. Had ik dat wandelen volgehouden dan was ik een paar dagen zoet geweest en had me kostelijk vermaakt. Echt! Want het gaat niet alleen om die 18 parels maar er is onderweg van alles te beleven. Van een berm vol klaprozen tot een enorm schip op het kanaal. Van een praatje met de mensen die je tegenkomt tot de lekkere cappuccino, broodjes en visjes her en der. Ik leende tóch maar een fiets voor sommige stukjes. Een elektrische, dat wel.

Ik begon met route B, buitenplaats Velserbeek. Het was even zoeken naar de QR code want die hangt niet bij de volière maar bij het bordje van de kinderboerderij. Niet erg. Het was een morgenstond met bedauwd gras, blije honden met baasjes en snaterende eendjes. Ik ben er even bij gaan zitten terwijl Koen van der Wel van Koel Creative Productions me vertelde over het ontstaan van wat nu de Theeschenkerij is. Wist ik niet allemaal. Jarenlang bijna elke dag gewandeld en dan toch verrast worden. De tocht gaat verder. Via het fietstunneltje, maar ik wandel nog steeds, naar het alleroudste stukje van Velsen waar Eline me allerlei weetjes vertelt. Van die dingen die je niet denkt te onthouden maar die je dan toch ergens opslaat.